Week 12
Woensdagochtend gelijk de eerste training
voor Lilian en Nesta;
Heel veel volgen…
zitten…
en je laten overheersen (terwijl Max het ook nog
ziet!)…
Maar… al met al viel dat eerste trainingsrondje
niet echt tegen!
Voor woensdag een afspraak gemaakt bij de
dierenarts voor de entingen.
In tegenstelling tot alle andere
nestjes, zijn deze pups niet vanaf zes weken
overal mee naar toe geweest en ook een autoritje
hebben ze nog niet meegemaakt. Een keuze die we
maakten om Kaya zoveel mogelijk ongestoord haar
opvoedkundige werk te laten doen.
Om vijf uur de hondjes aan de
lijn. Kaya ziet het helemaal zitten om weer met
haar spul op stap te gaan!
Nesta gaat met haar nieuwe baas
in de auto en wij de andere drie en Kaya. En…
autorijden is LEUK!
Geen raar gedoe of schrikkerig,
helemaal niets.
De auto’s in Vielsalm geparkeerd
en een stukje lopen door Vielsalm naar de
dierenarts. Ook dat is leuk! Ze schrikken niet
van vrachtauto’s, mensen of dieren, helemaal
niets. Kay paradeert voor haar pups uit, met
fier geheven staart. Die loopt te kicken! Voor
de praktijk moeten we nog even wachten voor de
dierenarts arriveert. De pups vinden alles
interessant. Nesta hoort er duidelijk ‘niet meer
bij’; over en weer zijn de andere drie en zij
grommerig en happerig naar elkaar. Voor Kaya
blijft het ‘m’n kind’ en ze moet zich dus wel
gedragen!
Bij de dierenarts mag eerst
Lilian haar Nesta op de tafel zetten. Nesta
wordt gekeurd en nagekeken en krijgt haar
enting. Dan de andere drie. Het bevalt Kaya
niets! Ze heeft weer haar ouderwetse uitdrukking
en gromt zelfs naar Philippe (de dierenarts)! Ze
wordt gecorrigeerd en verbergt zich dan achter
Arjen, met haar kop strak tegen de achterkant
van zijn benen, zodat ze niets meer ziet. Het is
in elk geval rustiger en veiliger zo.
Opvallend; de pups lijken zeer
rustig, maar bij allevier zit de temperatuur ver
over de 39 graden! (volgens Philippe kan het
niet lang duren voor Olibrius ‘knalt’, met een
temperatuur van 39.8!)
Terug thuis even de pups tot
rust laten komen en een borreltje gedronken.
Dan mogen we met Lilian en
Martijn mee, die ons op een etentje trakteren.
Heerlijk en uitgebreid gegeten,
heel gezellig, ontspannen en zonder honden.
Thuis wacht ons een nieuwe
verrassing van Kaya; alles wat ze aan
hondenuitlaat-materialen te pakken kon krijgen
(onze voorraad uit de kast) heeft ze in de ren
gegooid! Het ziet er naar uit dat het paraderen
met haar pups haar prima is bevallen! Alle
andere materialen zoals borstels en kammen heeft
ze keurig onaangeraakt in de kast gelaten.
Het is wel even wennen, drie
pups. Ook voor Kaya, die aanvankelijk sterk
reageerde op het gekrijs van Nesta in haar bench.
Inmiddels is dat over en is ze met de andere
drie weer hetzelfde bezig als voorheen met vier.
Sinds een tijdje vlooit ze nu de
pups helemaal, van kop tot kont, dus inclusief
de achterhand, de
dominantiezone II
Donderdag een tweede sessie met Lilian en Nesta.
Ook nu natuurlijk;
Volgen…
zitten…
markeer en contactoefeningen, zoals
het bijten over de snuit en het
markeren van de oren…
het zweven…
het neerleggen…
het markeren van dominantiezone I en II
en… het vrijwillig bij de baas komen zonder
stemgebruik…
Aan het gezicht van Lilian kun je zien dat ze
niet ontevreden is als Nesta binnen 10 minuten
gekomen is en bij haar gaat zitten!
En dan komt toch onverbiddelijk
het moment, waarop Nesta vertrekt met Lilian en
Martijn.
Al maken we dat nóg zo vaak mee,
het blijft altijd wel even moeilijk!
Even afscheid nemen…
en dan gaat ze echt weg…
Tot gauw, jullie alledrie!
|