Hondenopvoedingsinstituut DE ROEDEL             
 Home
 Nieuws
 Agenda
 Opvoeden? Natuurlijk!
 De Roedelmethode
 Aannamen
 Hoe en Wat
 Prijzen
 De HFB; hands free!
 Beschikbaarheid
 Reserveren
 Speciale Leergang
 Strippenweekends
 Boeken
 Dog Cognition
 Opleiding RM
 Roedel Relaties
 Roedelkronieken
 Media
 Over ons
 Contact
 Links

© 2003 - 2020
Hondenopvoedingsinstituut
De Roedel

Niets van deze site mag zonder toestemming op welke manier dan ook overgenomen worden.

   

 

Week 2

Vorige - Volgende

De pups komen erg goed aan en er is veel te zien. Alle ogen ‘zitten er aan te komen’.


Kaya hoort vanaf het begin al het verschil in de geluiden die de pups maken. Als ze het niet echt serieus vindt, gaat ze er zeker niet naar toe! De pups hebben niets te vertellen, want Kaya doet precies wat zij zelf wel of niet wil. Ze verbergt de pups onder de kranten als ze de werpkist verlaat, keurig zoals het hoort.

Intussen heeft Kaya al heel wat visite gehad. Het verschil in reactie op bekende of onbekende mensen is erg groot. Steeds doen we haar de halti en dergelijke om als er iemand komt, want je weet het maar nooit met haar! Haar staart is vrijwel altijd laag. Bij bekenden is ze erg braaf, maar bij vreemden zie je de oude vertrouwde (onbetrouwbare!) blik weer in haar ogen verschijnen. Bij onbekenden gaat haar staart in een grote krul, terwijl die krul toch best snel weg is als het bekenden zijn. Als ze bij de andere honden is blijft de krul fier staan.

We hebben het nog niet eerder meegemaakt dat een teefje twee weken bij haar pups blijft. Kaya is pas één keer een poosje beneden gebleven, toen er gekookt werd en ze ‘kon helpen’ in de keuken. Erbij blijven tijdens het eten in de kamer was maar niks en toen ze eindelijk af ging zag dat er zo ongelukkig uit, dat we haar maar weer naar boven hebben laten gaan!

Haar steeds gelige ogen worden weer donkerder, behalve als ze aan het voeden is, dan lichten ze weer op.

Ze gaat eigenlijk alleen nog bij de pups liggen als ze melkslag heeft. Is dat niet het geval, dan moet er blijkbaar schoongemaakt worden – de kist en de pups - en vertrekt ze daarna direct uit de kist.


Buiten is het ‘sluiploopje’ dat ze altijd al had nog versterkt. Kaya eet ‘haar’ puppieschrift voor een deel op. De verwerkte groene kartonnen kaft komt er ’s ochtends uit; het bewijs! In de loop der jaren creëerde ze zeer gevarieerde keutels; van blauw (gordijn) tot geblokt (theedoeken/keukenhanddoeken) in allerlei kleuren. Om de een of andere reden hangen de verschillende puppiefelicitatiekaarten dan ook HOOG aan de balk.

De puppieschriften van vorige Groenendaelernestjes hebben we ook tevoorschijn gehaald, maar – dankzij ons ervaringsleren - buiten bereik van Kaya. Aanvankelijk liepen deze pups iets voor op onze ‘daelertjes’, maar nu verloopt de ontwikkeling weer gelijk. Een groot verschil is nog steeds de kracht en power van deze pups. Ze zijn veel sterker en gebruiken dat sterke kleine lijf ook!

Op 3 mei heeft Ondine als eerste haar ogen open. Ondine kan ook erg dromen en rent, blaft en gromt in haar slaap beter dan wanneer ze wakker is. Wakker maakt Ondine de meeste herrie van het stel.


Vrijdagochtend zitten de ogen van Olibrius dicht, maar eind van de middag zijn ze opeens open. Alleen de ogen van Ourson zijn nog half dicht op zaterdag. Alle pups reageren op schaduwen. Ondine reageert heftig op de flits van het fototoestel.
De pups lopen nu beter en… plassen zelf. Ook daarmee is onze kleinste pup, Ondine, het eerst. Is er verband tussen het opengaan van de ogen en de blaascontrole? Het lijkt er wel sterk op. De andere neuzen van de andere pups gaan ophoog. De urinelucht werkt blijkbaar erg stimulerend op de blaas van de andere pups, want Olibirus en Ourson plassen ook direct. Opime wil graag meedoen, maar dat wil tot zijn hoorbare frustratie nog niet zo lukken. Het zelfstandig plassen van Ondine, direct gevolgd door twee geslaagde plaspogingen van Ourson en Olibrius (en de mislukte van Opime), toont wel duidelijk aan dat plassen nu sociale geurentaal is geworden. Wat ook opvalt is dat Kaya na dit plasgebeuren haar lichamelijke verzorging nu vaak begint bij de kop van de pups!

Zaterdagavond kunnen we zien dat zowel Ondine als Ourson gaan zitten op het moment dat Kaya blijf staan in de werpkist!

Zondag zijn de ogen van Ourson echt open. Alle vier de pups kunnen uitstekend grommen, vooral als de ene pup een andere pup aanraakt. Je kunt wel nagaan dat dat erger is als die aanraking een schouderpartij of achterhand betreft! Ook bij het oppakken komt wordt er regelmatig even gegromd, vooral onze ‘tank’ Opime is daar goed in. Opime krijgt steeds meer een grijze vacht en weegt al ruim 1500 gram!

Het op de rug leggen van een wakkere pup geeft steeds meer protest; ze kronkelen en spartelen om weer overeind te komen en dit geldt voor alle vier de pups. Bijna alle oortjes beginnen te hangen. De staartjes zijn tijdens het drinken hoger dan daarvoor (maar nog steeds lager dan bij de ‘daelertjes).


Sinds een paar dagen wordt er veel en heftig gekwispeld, om vanalles; tijdens het grommen naar elkaar, als Kaya de kist in komt, als je op de bodem van de werpkist tikt, als ze opstaan en gaan lopen en als je fluit.

Ook bij het horen is de coordinatie nog niet je van het; de pups gooien bij geluiden direct de neus in de lucht om beter te kunnen bepalen wat dat iets is. Maandag wordt er door alle pups echt reageerd op roepen, fluiten en tikken op bodem werpkist. Later op de dag kun je merken dat ze ook reageren als de honden buiten blaffen en als je de kamer binnenkomt.
Dat betekent ook, dat we een eigen nestdeuntje moeten hebben voor deze pups. Elk nestje heeft z’n eigen liedje en de pups zullen daar hun leven lang op blijven reageren. Dat wordt dan dit keer The Muppetshow.